به گزارش پایگاه خبری تماشاگران امروز/گاه این ناراحتی تبدیل به اعتراض می‌شود و زمانی خشم‌شان بیشترمی‌شود که به یاد وعده‌های رئیس‌جمهور می‌افتند که در 19 اردیبهشت رو به دوربین‌های تلویزیونی به مردم قول داده بود که دارو، نان و بنزین درهیچ‌شرایطی گران نخواهد شد.
از مردم اصرار، از مسئولان انکار
این دولت و دولت قبل و ماقبل هم ندارد. مردم همیشه نسبت به گرانی‌ها اعتراض کرده‌اند اما صدای این اعتراض‌ها زمانی بلندتر می‌شود که پای جان مردم و بیماران وسط می‌آید و گرانی‌ها به دارو و درمان می‌رسد.
حالا که یک سال و اندی از روی کار آمدن دولت سیزدهم گذشته، قیمت دارو و درمان تبدیل به درد بی درمان مردم شده و هر روز که می‌گذرد گرانتر و کمیاب‌ترمی‌شود تا جایی که در داروخانه‌ها استأمینوفن وآنتی بیوتیک‌های معمولی و شربت سرفه و قرص‌های مُسکن ساده هم یافت نمی‌شود و این ناامید ترشدن مردم می‌افزاید.
این روزها مردم از گرانی و کمیابی داروها فریاد می‌زنند و مسئولان مانند همیشه نمی‌شنوند یا می‌شنوند و انکارمی‌کنند. تا جایی که وقتی مردم درفروردین ماه سال جاری به 5 برابر شدن قیمت دارو اعتراض کردند دکتر علی فاطمی، نایب رئیس انجمن داروسازان ایران، درباره حواشی مربوط به افزایش قیمت دارو و مباحث مطرح شده در خصوص تغییر سیاست ارزی دارو، به ایسنا گفت: در سال ۱۳۹۹ و نیمه اول سال ۱۴۰۰ افزایش قیمتی در حوزه دارو که عمدتا در داروهای OTC یا بدون نسخه و داروهای خارجی که مشابه ایرانی دارند، اتفاق افتاد. دلیل این افزایش قیمت هم این بود که ارز دولتی به اندازه کافی وجود نداشت.
به اعتقاد نایب رئیس انجمن داروسازان ایران در نتیجه واردات داروهای بدون نسخه و داروهای خارجی را که مشابه ایرانی دارند، با ارز نیمایی را آزاد کردند و منجر به گران شدن این داروها شد؛ به طوری که برخی از این داروها 5 برابر افزایش قیمت داشتند.
فاطمی با مثالی گفت: به عنوان مثال داروهای بیماران صعب‌العلاج از جمله مبتلایان ام‌اس آمپول بتافرون 2 میلیون تومان بود و ناگهان به 9 تا 10 میلیون تومان رسید و قیمت داروهایی مانند ناپروکسن و مُسکن‌ها هم بالا رفت. داروهای خارجی که مشابه داخلی داشتند نیز 4 تا5 برابر گران شدند و قیمت داروهای بدون نسخه هم 2 برابرشد. هر چند مانند همیشه سخنگوی دولت اعلام کرد ارز ترجیحی دارو نه تنها حذف نشده بلکه اختصاص هم پیدا کرده است و رئیس سازمان غذا و داروی وقت هم گفت دارو گران نشده است.
بیشتر بیمارانی که مراجعه می‌کنند توان خرید دارو را ندارند
"دکتر سید شهاب طباطبایی" متخصص قلب و عروق که از پزشکان حاذقی است که بیماران زیادی به او مراجعه می‌کنند در مورد کمبود دارو می‌گوید: من که از پشت پرده‌های دارو خبر ندارم، اما می‌دانم اکثر بیمارانی که مراجعه می‌کنند، می‌گویند توان خرید بیشتر داروها را ندارند و مجبورند داروی کمتری بخرند.
او در مورد طرح دارویارمی‌گوید: به نظرم طرح خوبی بود. در این طرح برخی از داروهایی که قبلا بیمه نبودند بیمه شدند، اما از آنجایی که قیمت داروها بیش از 3- 4 برابر شد دیگر جوابگونبود.
دکتر طباطبایی تاکید می‌کند: بیشتر داروهای قلبی و دیابتی بیمه نیست. در دیابتی‌ها فقط انسولین بیمه است ولی بقیه داروهایشان بیمه نیست.
او به متولیان بهداشت و درمان و مسئولان توصیه می‌کند تمام داروهای قلبی بیمه شوند چرا که بیماران قلبی حتما باید داروهایشان به اندازه کافی در اختیارشان باشد و به موقع استفاده کنند.
طباطبایی با اشاره به اینکه گاهی داروخانه‌ها به بیمار می‌گویند از دکترتان نامه بیاورید که شما حتما به این داروها نیاز دارید تا ما نسخه را بدهیم می‌گوید: نمی‌دانم این چه بساطی است که درست کرده‌اند. وقتی پزشک تشخیص می‌دهد که داروهایی برای بیماران قلبی و عروقی تحت درمانش لازم است و باید استفاده کند دیگر نیاز به نامه ندارد. با این حال من علاوه بر نسخه، نامه می‌نویسم و تاکید می‌کنم که این بیمار به این داروها نیاز مبرم دارد تا بیمار علاوه بر تحمل دردهایی که می‌کشد مشکل تهیه داروها را نداشته باشد.
برخی بیماران داروها را کمترازمقدار تجویز شده مصرف می‌کنند
با پرس و جو از بیماران و یا همراهان بیمارانی که در داروخانه‌ها منتظر دریافت دارو هستند می‌توان فهمید که بسیاری ازبیماران به علت گرانی دارو کمتر از مقداری که پزشک تجویز کرده مصرف می‌کنند. به عنوان مثال اگر پزشک قرصی را 3 بار در روز تجویز کرده یک یا 2 قرص می‌خورند و بدتر از آن بیماران دیابتی که به جای 3 بار تزریق انسولین در روز قبل از خوردن غذا، ناهار نمی‌خورند تا یک بار کمتر تزریق کنند.
دکتر طباطبایی در این مورد می‌گوید: تزریق کمتر از میزان انسولینی که پزشک تشخیص داده کار خطرناکی است اما متأسفانه برخی از بیماران انجام می‌دهند.
به گفته این پزشک متخصص، عملا بیمه دارو کمکی به بیمار نمی‌کند.
بیمه تأمین اجتماعی وخدمات درمانی داروها را تا 3 ماه قبول می‌کنند
او با اشاره به اینکه متأسفانه تعداد بیماران قلبی بیشتر شده ادامه می‌دهد: من برای اینکه به بیمار فشار نیاید داروها را برای 3 ماه یا 4 ماه یا حتی 6 ماه می‌نویسم اما حتی بیمارانی که داروی 3 ماهه برایشان می‌نویسم نمی‌توانند خریداری کند و دارو برای مدت یک ماه تهیه می‌کنند.
می‌پرسم درحال حاضرمطرح شده که پزشکان بهتراست داروها را برای مدت کوتاه بنویسند تا بیمه قبول کند به نظر شما درست است؟
دکتر طباطبایی می‌گوید: نه؛ اینطور نیست الان بیمه تأمین اجتماعی و خدمات درمانی داروها را تا 3 ماه را قبول می‌کنند.
چرا دارو گران شد ؟
به گفته کارشناسان یکی از عوامل مهم گرانی دارو این است که قبلا به دارو ارز تعلق می‌گرفت و در حال حاضر این ارز حذف شده است. این در حالی‌ست که سازمان غذا و دارو مرتب اعلام می‌کرد ارز دارو نباید حذف شود ولی از زمانی که ارز دارو حذف شد دارو گران شد و قیمت‌ها به سرعت بالا رفت.
یکی ازمهم‌ترین دلایل کمبود دارو، مواد اولیه تولید داروست که به صورت جهانی قیمتش بالا رفته است.
مهرماه سال جاری بهرام دارایی رئیس سابق سازمان غذا و دارو در افتتاحیه نمایشگاه ایران فارما گفته بود؛ ۶۵ درصد دارو درکشور در بخش خصوصی تولید می‌شود.
یکی دیگر از دلایل گرانی و کمبود دارو قاچاق برخی ازداروها به ویژه آنتی بیوتیک‌ها به کشورهای همسایه بود. البته به نظر می‌رسد زمانی که قیمت داروها در کشور تا این حد بالا نرفته بود این اتفاق بیشتر رخ می‌داد.
آنتی بیوتیک هم در داروخانه‌ها پیدا نمی‌شود
بر اساس گزارش میدانی خبرنگار تماشاگران این روزها مردم به علت گرانی ویزیت و داروها ترجیح می‌دهند کمتر به پزشک مراجعه کنند مگر اینکه درد به استخوان برسد.
"معصومه تولایی" 53 ساله مدت‌هاست از دردهای کمر و زانو عذاب می‌کشد اما می‌گوید به دلیل بالا بودن حق ویزیت و گرانی دارو نمی‌توانم نزد متخصص بروم چون می‌دانم یک بار باید ویزیت بدهم و دکتر برایم عکس و آزمایش بنویسد که آنها هم کلی هزینه دارد. تازه اگر شانس بیاورم و دکتر با رادیولوژی تشخیص دهد و نیاز به‌ام آر آی و سی تی اسکن نداشته باشم. برای نشان دادن عکس و آزمایش هم دوباره باید ویزیت بدهم. قیمت داروها هم که سرسام آور است و من بیمه سلامت دارم که تقریبا هیچ جا آن را قبول نمی‌کند پس بهتر است روزانه چند عدد استأمینوفن یا ژلوفن بخورم تا چند ساعت دردم ساکت شود.
"رضا صابری" مرد 32 ساله، که پسر 6 ساله‌اش را به علت سرما خوردگی نزد دکتر برده است می‌گوید: ویزیت متخصص کودکان 150 هزارتومان است و هزینه داروها و سرم تراپی و تزریق آمپول روی هم 480 هزار تومان شده است و من که کارگر فروشگاه پوشاک هستم مگر چقدر حقوق می‌گیرم که برای یک سرما خوردگی ساده و یک آب میوه حدود 700 هزار تومان بپردازم.
او به مورد جالبی اشاره می‌کند و می‌گوید: چند عدد آمپول تقویتی را داخل سرم می‌ریزند و قیمت تزریق به عضله یا ورید را می‌گیرند و این کار خنده دار است.
صابری می‌گوید: اگر من یا مادرش سرما بخوریم از داروخانه آنتی بیوتیک و قرص سرماخوردگی می‌گیریم (هرچند این روزها آنتی بیوتیک هم در داروخانه‌ها پیدا نمی‌شود) اما پسرم خیلی کوچک است و باید حتما به دکتر می‌آوردیم.
طرح دارویار چرا شکست خورد؟
یکی از کارشناسان سازمان غذا و دارو که نمیخواهد نامش را بنویسم در این مورد می‌گوید: یکی از عواملی که طرح دارو یار موفق نشد این بود که سازمان تأمین اجتماعی پرداخت‌هایش عقب افتاد و نتوانست به موقع پرداخت‌ها رابه داروخانه‌ها انجام دهد. بنابراین یکی ازعوامل مهم موفق نبودن طرح دارویارعدم پرداخت به موقع تأمین اجتماعی به داروخانه‌ها بود.
آیا داروخانه‌ها ورشکسته می‌شوند؟
هر از گاهی می‌شنویم که برخی از مدیران داروخانه‌ها اعلام می‌کنند در وضعیت ورشکستگی هستیم. در پاسخ به این سؤال که آیا ممکن است داروخانه‌ها ورشکسته شوند؟ دلیل این چیست؟ آیا این ادعا درست است؟
این کارشناس می‌گوید: نه، اصلا اینطورنیست. آن دسته از داروخانه داران که می‌گویند ورشکسته می‌شوند ممکن است یک روز میزان فروششان کمتر از دیروز شده باشد در این صورت تصور می‌کنند در معرض ورشکسته شدن هستند.
او ادامه می‌دهد: اگر این ادعا درست باشد این همه داروخانه درسطح شهرها وجود نداشت. درهمین تهران درهر خیابان چندین داروخانه وجود دارد. طبیعی است تعدد داروخانه باعث شده موجودی انبارهای دارویی به داروخانه‌ها پخش شود.
شرکت‌های پخش دارو داروخانه‌ها را تحت فشار می‌گذارند تا شرطی دارو بخرند
به اعتقاد این کارشناس یکی از مواردی که داروخانه‌ها نباید بپذیرند این است که شرکت‌های پخش دارو که برای سفارش گرفتن دارو به داروخانه‌ها مراجعه می‌کنند به داروخانه داران می‌گویند اگر فلان داروها را می‌خواهید باید 5 قلم از داروهای دیگر را هم بگیرید. چندین بار سازمان غذا و دارو و انجمن دارو سازان اعلام کرده که هیچ شرکت پخش دارو حق ندارد به داروخانه‌ها به صورت شرطی یا سبد فروشی دارو بفروشد اما داروخانه‌ها در بیشترموارد مجبور می‌شوند. چرا که یک داروی مهم را می‌خواهند 10 داروی دیگر را هم بخرند و تحت فشار قرار می‌گیرند.